- κιτρικό οξύ
- Οργανικό οξύ, στο μόριο του οποίου περιέχονται τρεις καρβοξυλικές ομάδες και ένα υδροξύλιο (υδροξυ-τρικαρβοξυλικό οξύ). Ο χημικός του τύπος είναι C6H8O7. Βρίσκεται στη φύση ελεύθερο, ενώ συναντάται με τη μορφή αλάτων σε ζωικούς ιστούς και σε διάφορα φυτά, κυρίως στα λεμόνια, από τα οποία απομονώθηκε για πρώτη φορά από τον Σέελε το 1784. Σε μικρό ποσοστό (0,12%) περιέχεται στο γάλα, στα οστά, στα δόντια και γενικά σε όλους τους ζωικούς ιστούς οι οποίοι είναι πλούσιοι σε ασβέστιο. Από την παρατήρηση αυτή προέκυψε ότι το κ.ο. συνδέεται κατά κάποιον τρόπο με τον μεταβολισμό του ασβεστίου. Βιομηχανικά, παρασκευάζεται με τη ζύμωση σακχάρων, ύστερα από επίδραση μυκήτων του είδους Αspergillusniger και πρόσφατα του είδους Aspergillus wentii. Επίσης, είναι δυνατόν να παρασκευαστεί και με συνθετικές μεθόδους. Το κ.ο. είναι άνυδρη, κρυσταλλική ουσία, η οποία τήκεται στους 153°C, ενώ διαλύεται στο νερό και στην αλκοόλη και λίγο στον αιθέρα. Αν θερμανθεί, διασπάται και δίνει διάφορα προϊόντα, ανάλογα με το αν η διάσπαση γίνεται παρουσία ή όχι θειικού οξέος. Βιολογικά, αποτελεί ένα σημαντικό ενδιάμεσο του οξειδωτικού μεταβολισμού των υδατανθράκων (κύκλος του κ.ο.). Το κ.ο. έχει διάφορες βιομηχανικές και φαρμακευτικές εφαρμογές. Χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό σε περιπτώσεις εντερικών παθήσεων και στην παρασκευή αφρωδών ποτών. Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα άλατά του (κιτρικά) και ιδιαίτερα το κιτρικό νάτριο, το οποίο χρησιμοποιείται ως διουρητικό και ως αντιπηκτικό, λόγω της ανασταλτικής δράσης που έχει στην πήξη του αίματος. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιείται στη συντήρηση του αίματος που προορίζεται για μεταγγίσεις. Ωστόσο, το κιτρικό νάτριο, σε μικρές δόσεις, διευκολύνει την πήξη του αίματος και γι’ αυτό εφαρμόζεται και ως αιμοστατικό. Το κιτρικό ασβέστιο εμφανίζει, εξάλλου, την ιδιομορφία ότι είναι περισσότερο διαλυτό στο ψυχρό παρά στο θερμό νερό.
Dictionary of Greek. 2013.